Memory – jak grać? 9 pomysłów na jedną grę

Gra Memory znana jest od wielu lat. Zgodnie z nazwą, jej zadaniem jest przede wszystkim ćwiczenie pamięci. Ja jednak jestem zwolenniczką wdrażania niestandardowych rozwiązań oraz wykorzystywania pomocy dydaktycznych na wiele różnych sposobów. Dlatego dziś, chciałabym przedstawić Ci 9 pomysłów na gry, z wykorzystaniem podstawowego zestawu do Memory.

Dzięki nim, Twoje dziecko nie tylko usprawni swoją pamięć, ale również wzbogaci zasób słownictwa, udoskonali tworzenie mowy opowieściowej, przygotuje się do nauki czytania i pisania, poprawi spostrzegawczość oraz opanuje tworzenie zbiorów. A dodatkowo, nauczy się zdrowej rywalizacji oraz sposobów na radzenie sobie z ewentualną przegraną.  

1. Memory

Klasyczna wersja gry. Wymieszane kartoniki należy ułożyć obrazkami skierowanymi w dół. Następnie losujemy dwa z nich – jeśli są takie same, zabieramy je jako zdobytą przez nas parę i możemy losować ponownie. Jeśli są różne – odkładamy je na miejsce, a ruch należy do przeciwnika. Wygrywa osoba, która zdobędzie najwięcej par.

2. Sekwencje

Układamy ciąg złożony z kilku obrazków (zaczynamy od 2-3, a następnie stopniowo zwiększamy ich ilość). Zadaniem dziecka jest ułożenie ich poniżej w takiej samej kolejności. Chcąc utrudnić grę, dajemy dziecku czas na zapamiętanie kolejności ułożenia obrazków, a następnie je zakrywamy i prosimy o odwzorowanie szeregu z pamięci.

3. Czego brakuje?

Ponownie układamy wybraną sekwencję, która w pewnym momencie zaczyna się od nowa, jednak brakuje w niej jednego elementu. Zadaniem dziecka jest dostrzeżenie, czego brakuje i włożenie odpowiedniego kartonika w puste miejsce.

4. Czego nie ma?

Na stole leżą rozsypane kartoniki. Dziecko uważnie się im przygląda i stara się zapamiętać, co widzi. Następnie zasłania oczy, a inny gracz zakrywa jeden z kartoników. Zadaniem dziecka jest odgadnąć, co zostało ukryte. Za prawidłową odpowiedź, otrzymuje 1 punkt. Następnie zamieniacie się rolami.

5. Tworzenie zbiorów

Ten wariant zależy od posiadanej przez Was tematyki Memory. W moim są owoce i warzywa, zatem mogę poprosić dziecko o podział na:

• warzywa i owoce

• grupy, w zależności od koloru ilustracji

• produkty z pestkami i bez

• produkty, które trzeba obrać przed zjedzeniem i te, które można jeść ze skórką

W przypadku Memory ze zwierzętami, można poprosić o wybranie:

• ssaków, ptaków, gadów i płazów;
• zwierząt żyjących w wodzie, na lądzie i latających;
• zwierząt jajorodnych i żyworodnych;
• tych, które są 2- lub 4-kończynowe etc.

6. À la Piotruś

Kartoniki zostają losowo rozdzielone pomiędzy wszystkich graczy. Jeśli wśród nich trafią się pary – zostają odłożone na bok. Pierwszy gracz bierze od swojego rywala jeden z kartoników. Jeśli stworzy on parę z ilustracją z jego zestawu, odkłada ją również na bok. Następnie losują kolejni gracze. Przegrywa osoba, która jako ostatnia zostanie z kartonikami.

Drugim wariantem gry, jest dołożenie jednego kartonika, na którym znajduje się obrazek z innej kategorii niż pozostałe (np. jedno warzywo wśród owoców). Będzie on pełnić rolę Piotrusia.

7. Hop do środka!

Gracze ponownie otrzymują losowo przydzielone kartoniki i jeśli w swoim zestawie mają pary, odkładają je na bok. Na hasło „Hop do środka!” wszyscy oddają jeden ze swoich kartoników do wspólnej puli, a w zamian wybierają inny. Tak jak w poprzedniej wersji – przegrywa osoba, która jako ostatnia pozbędzie się swoich kartoników.

8. O czym myślę?

Jeden z uczestników wybiera ilustrację, nie informując pozostałych o swoim wyborze, a jedynie opisując daną rzecz jednym zdaniem, np.: „To, o czym myślę, jest czerwone”. Pozostali uczestnicy podają swoje odpowiedzi. Jeżeli zgadną, zdobywają punkt. Jeżeli nie, osoba podająca zagadkę dodaje kolejne zdanie, np.: „To, o czym myślę, ma małe pestki” etc. Wygrywa osoba, która zdobędzie najwięcej punktów.

9. Historyjka

Jeden z uczestników losuje 3 kartoniki i stara się ułożyć zdanie lub krótką historyjkę z wykorzystaniem wszystkich przedmiotów znajdujących się na ilustracjach. Jeśli mu się to uda, otrzymuje punkt. Następuje zamiana ról.

*Memory dotykowe

Moje kartoniki mają na swojej powierzchni wypukłe wzory, dzięki którym można łączyć obrazki w pary także poprzez dotyk. Uważam, że to zadanie może okazać się jednak za trudne dla dzieci z deficytami rozwojowymi oraz dzieci w wieku przedszkolnym, ponieważ wypustki nie tworzą konturów, a różnice między nimi są niewielkie.

Zdecydowanie lepszym pomysłem jest samodzielne stworzenie Memory dotykowego. Opis, jak je wykonać „krok po kroku”, już niebawem przedstawię Wam na blogu.

Jeżeli spodobał Ci się ten wpis, będzie mi bardzo miło, jeśli podzielisz się nim z innymi.